In de jaren '80 beginnen de eerste hervormingen in Moldavië. Later zou de rest van het land volgen. Honderden dorpen zouden moderne industriële centra worden door investeringen in scholen, gezondheidszorg, huisvesting en industrie. Meer dan de helft van de Roemeense dorpen, meestal zij met minder dan 1.000 inwoners, waren hiervoor niet geschikt. Publieke dienstverlening in deze dorpen werd afgeschaft en de plattelandsbevolking moest naar grotere agro-industriële centra verhuizen. Daar kregen ze huisvesting in kleine flatjes zonder stromend water.

In december 1989 breekt de Roemeense revolutie uit. Onmiddellijk komt er hulpverlening vanuit Vlaanderen op gang. Vele organisaties trekken naar hun partnerdorp om daar humanitaire noodhulp te verlenen. ADR-Vlaanderen coördineerde deze verschillende humanitaire acties.

In 2004 werd een onderzoek uitgevoerd naar de wens tot het voortbestaan van de koepel. Uit deze studie bleek dat nog heel wat Roemeniëwerkingen nood hadden aan een overkoepelend orgaan. Met steun van de vzw Somepro werd de vzw ‘Adoptiedorpen Roemenië’ omgevormd tot ‘Actie dorpen Roemenië’. Actieve vrijwilligers uit lokale ADR-groepen engageerden zich in een Raad van Bestuur en zetten de krijtlijnen uit voor de vernieuwde werking.

ADR-Vlaanderen vzw wordt vandaag nog steeds gedragen en bestuurd door vrijwilligers. Dertig jaar na hun oprichting, zijn de meeste van de oorspronkelijke hulporganisaties nog actief in Roemenië en ontstaan er nog nieuwe initiatieven zoals het oprichten van het Fonds 'Vrienden van ADR-Vlaanderen'.