Na een bezoek aan Noord-Korea lanceert de Roemeense dictator Ceauşescu zijn systematiseringsplannen. Met een herinrichting van de stad en het platteland wil hij de voordelen van ‘het moderne leven‘ introduceren op het Roemeense platteland en zo een multilateraal ontwikkelde socialistische samenleving creëren.
In de jaren '80 beginnen de eerste hervormingen in Moldavië. Later zou de rest van het land volgen. Honderden dorpen zouden moderne industriële centra worden door investeringen in scholen, gezondheidszorg, huisvesting en industrie. Meer dan de helft van de Roemeense dorpen, meestal zij met minder dan 1.000 inwoners, waren hiervoor niet geschikt. Publieke dienstverlening in deze dorpen werd afgeschaft en de plattelandsbevolking moest naar grotere agro-industriële centra verhuizen. Daar kregen ze huisvesting in kleine flatjes zonder stromend water.
Naar aanleiding van de systematiseringspolitiek startte de Europese gemeenschap de campagne “Red de Roemeense dorpen”. Hierbij werden Europese steden en gemeenten opgeroepen om een dorp dat op de vernietigingslijst stond, te adopteren. Velen gingen daar op in en ook in Vlaanderen deden toen 120 steden en gemeenten mee. In Vlaanderen liep dit aantal destijds op tot 120 steden en gemeenten. ADR-Vlaanderen werd in februari 1989 opgericht en ontpopte zich tot het kloppende hart van de Vlaams adoptiegolf.
In december 1989 breekt de Roemeense revolutie uit. Onmiddellijk komt er hulpverlening vanuit Vlaanderen op gang. Vele organisaties trekken naar hun partnerdorp om daar humanitaire noodhulp te verlenen. ADR-Vlaanderen coördineerde deze verschillende humanitaire acties.
Geleidelijk aan veranderde noodhulp in structurele samenwerking tussen de Vlaamse en de Roemeense partners. Deze samenwerking bestaat vandaag de dag nog steeds. ADR-Vlaanderen bleef gedurende al die jaren zijn motorfunctie vervullen.
In 2004 werd een onderzoek uitgevoerd naar de wens tot het voortbestaan van de koepel. Uit deze studie bleek dat nog heel wat Roemeniëwerkingen nood hadden aan een overkoepelend orgaan. Met steun van de vzw Somepro werd de vzw ‘Adoptiedorpen Roemenië’ omgevormd tot ‘Actie dorpen Roemenië’. Actieve vrijwilligers uit lokale ADR-groepen engageerden zich in een Raad van Bestuur en zetten de krijtlijnen uit voor de vernieuwde werking.
ADR-Vlaanderen vzw wordt vandaag nog steeds gedragen en bestuurd door vrijwilligers. Dertig jaar na hun oprichting, zijn de meeste van de oorspronkelijke hulporganisaties nog actief in Roemenië en ontstaan er nog nieuwe initiatieven zoals het oprichten van het Fonds 'Vrienden van ADR-Vlaanderen'.
