Kort na de eerste humanitaire konvooien van eind 1989 – begin 1990 groeide de behoefte naar een structurele samenwerking tussen België en Roemenië. Bilaterale akkoorden resulteerden in door de overheid gesteunde projecten en acties.

Rond 2000 ontstond een nieuwe behoefte: hoe konden we evolueren van extern gefinancierde projecten naar gemeenschapsgerichte projecten. De ontwikkeling van bottom-up en inside-out projecten werd de rode draad. De samenwerking evolueert lichtjes van een probleemgestuurde aanpak naar een op activa gebaseerde gemeenschapsontwikkeling.