Vrijdag 4 juli 2025.
Het avontuur van de Transfagarasan en de beren laten we achter ons, en van het thuisfront vernemen we dat het nieuws van de motard en de aanval door de beer ook tot in België is doorgedrongen, het staat op verschillende nieuwssites, waaronder VRT NWS… Daar lezen we ook dat de beer zou afgeschoten zijn…
Vandaag weer wat vroeger opgestaan dan de eerste dagen, en ontbijt om half 8. We willen om half 9 vertrekken want we moeten voor 11u in Apold zijn. Vandaag passeert daar de Ronde van Sibiu en de echte coureurs hebben voorrang op ons, waarschijnlijk worden de wegen tijdelijk versperd om de koers door te laten.
Iedereen is op tijd klaar om te vertrekken, en een paar minuten na half 9 rijden we! We houden zoals afgesproken slechts een korte stop aan de ruïnes van de Cisterciënzer abdij en rijden het mooie dorpje weer uit. Alle straten zijn daar “aangekleed” met bloembakken, niet om het verkeer te vertragen ofzo, maar echt ter verfraaiing. Mooi!
Het landschap is golvend, met grote akkers waarop de rollen hooi al klaar liggen om opgehaald te worden.
In een bocht staat Frank met zijn smartphone te filmen, tot hij merkt dat zijn camera niet opstaat… gelukkig kan hij er zelf mee lachen
Dan volgt er nog een beklimming, en op de “top” wordt er 10 minuten halt gehouden om de drinkbussen bij te vullen en nog gauw wat frisse cola of limonade te drinken. We hebben gisteren muesli-repen gekocht, en die vallen in de smaak.
Daarna is het afdalen, en we rijden dwars door het stadje Agnita.
We passeren verschillende weerkerken: straks in Apold gaan we er een bezoeken. De temperatuur buiten is opgelopen tot 31 graden, toen we vertrokken vanmorgen was het een aangename 22 graden, ideaal fietsweer. Maar de Roemeense zon doet flink haar best om de temperatuur de hoogte in te krijgen, 33 graden ondertussen… nog 4 km tot Apold.
11.22 uur: aankomst bij Casa Apold. De fietsen worden weggezet, en fietsschoenen uit, sandalen of slippers aan, want een vrijwilliger van de weerkerk staat klaar om ons een beetje rond te leiden. Het is een jongeman afkomstig uit Thuringen, Duitsland, en hij spreekt Engels met ons. We gaan een kijkje nemen in de kerk zelf, en in een toren van waaruit je een mooi uitzicht hebt over de omgeving. De jongeman laat Patje en mij de fruitschuur zien waar nog de originele dikke houten vloerplanken liggen, vroeger werd daar stro opgelegd en leem. Hij wijst ons ook het “geheime” toeganspoortje van de priester. We vragen hoe lang hij hier in Roemenië is. Hij vertelt dat hij 19 jaar is en afgestudeerd van de middelbare school en dat hij al een half jaar hier is, als vrijwilliger bij de organisatie ‘Casa Apold’ die de weerkerk restaureert. Hij blijft nog tot november in Apold, daarna gaat hij ergens anders in Roemenië, en in het voorjaar terug naar Duitsland, waar hij houtbewerking gaat studeren. Hij zegt ook nog dat zijn vader een Duitser is en zijn moeder Amerikaanse, uit Chicago, en dat hij dus 2 nationaliteiten heeft. (Vandaar dat zijn Engels zo goed is). Als hij terug naar huis gaat, zal hij een jaar in Roemenië geweest zijn.
Daarna gaan we terug naar Casa Apold waar we gezien hebben dat de lunch al klaarstaat: een mand brood, schotels met groenten zoals komkommer, tomaten, paprika’s, uien, koude gefrituurde kippenreepjes, worstjes, hardgekookte eitjes, confituren, zakouski, olijven, yoghurt, een soort flan … kortom het gaat ons aan niets ontbreken.
Er is ook koffie, thee, water, en zelfgemaakte limonade. En van alles weer veel te veel. Wie zegt dat hij niet lekker gegeten heeft, heeft verkeerd gekozen van dit uitgebreide buffet!
Om 20 na 1 vertrekken we, maar we geraken niet verder dan tot aan het kruispunt. Politie doet iedereen stoppen: de Ronde van Sibiu komt eraan! We stellen ons op om te supporteren, maar eerst komen er nog vele motards, politiewagens, officiële wagens, en dan na dik 5 minuten een kopgroep van 7 of 8 renners.
20 minuten later zijn het peloton, de volgwagens, politie-auto’s, motoren, ziekenwagen, gepasseerd en mogen wij ook vertrekken, met buit: 6 bidons door de renners weggegooid (ik heb er ook 1 bemachtigd, ik moest er wel voor in een gracht stappen, maar die stond droog (wat wil je met zo’n temperaturen)).
Onder een gloeiende zon wordt er verder gereden, naar de volgende drankstop. Die bevindt zich aan een bron, waar gedurig aan fietsers, auto’s, vrachtwagens stoppen om plastic flessen te vullen met het koele, heldere water.
Wij gaan op de banken onder het afdak zitten, daar is juist plaats genoeg voor iedereen. We halen flessen cola en limonade uit de camionette, en een plastic box met snacks: muesli-repen, blikjes rijstpap (met bruine suiker voor de liefhebbers), bananen…
Na een dik halfuur kruipt iedereen terug op de fiets om in de verzengende hitte verder te rijden naar pension Laguna.
Frans en ik gaan nog even kijken naar het bouwsel dat een paar tiental meter verderop staat. Het blijkt een overdekt podium te zijn, met oplopende zitplaatsen in een halfrond, een beetje zoals een amfitheater.
Links staat een toren, en ernaast ligt een vijver waarin goudvissen en koi rondzwemmen. Boven die vijver zijn draden (van ijzer? Nylon?) gespannen zodat reigers en ooievaars niet aan de vissen kunnen.
Daarna vertrekken wij met de volgwagen, die heeft in de blakende zon gestaan en de thermometer van de wagen geeft aan dat het 44 graden is buiten…
Als we bij pension Laguna aankomen, komt Maria, de uitbaatster, er al aan met borrelglaasjes, afinata (rode drank, lekker zoet) en palinka. Halveliter flessen bier (hadden kouder mogen zijn), en water. Ze brengt ook mandjes met brood: in de vorm van croissants, met een beetje gemalen kaas erover gebakken. Lekker.
De kamers worden verdeeld, en we spreken af met Maria van om 19u te eten.
Op het menu:
- Ciorba ardeaneasca. Ciorba betekent soep
- Hoofdgerecht: koolrolletjes, gerookte ham, room, brood, en “mamaliga”, (= polenta)
- Dessert: zelfgemaakte taart
Frans gaat nog gauw inkopen doen, met dergelijke hitte vliegen de flessen water erdoor en het ziet er niet naar uit dat het de volgende dagen frisser wordt…
Na het eten wordt er nog wat nagepraat buiten: zitbanken worden van onder het afdak gehaald en op de binnenkoer geplaatst. Daarna: slapenstijd!
